Доимо эъзозга лойиқ
№
/
Абдулла Қодирий таваллудининг 125 йиллигига
Доимо эъзозга лойиқ
“Ўткан кунлар” асари қаҳрамонларининг ўзаро муомаласида, уларнинг ҳатто фарзандларини ҳам “сиз”лаб гапириши мисолида ота-боболаримизнинг оила маънавиятига қанчалик катта эътибор берганликларни кўришимиз мумкин.
Ўзбек йигит-қизларининг гўзал одоби, чексиз андишаси, катта-кичик, узоқ-яқин кишиларнинг ўзаро муомала-муносабатларидаги юксак маданиятини ёзувчи моҳирлик билан тасвирлайди. Қизиғи шундаки, ёзувчи бирор ўринда миллатни мақтамайди, лекин қаҳрамонлар тутумини, одамларнинг ўзаро муносабатларини шундай кўрсатадики, халқимизнинг юксак фазилатлари ҳақида тасаввуримиз ортаверади.
“Ўткан кунлар” романи миллий руҳ аниқ-равшан акс этганлиги билан ажралиб туради. Отабекнинг ота-онаси билан, Қутидор ва Офтобойимларнинг қудалари ҳамда куёвлари билан муносабатлари тасвирланган ўринларда фақат ўзбек миллатигагина хос муомала маданияти кўрсатилган.
“Ёзувчиларда бир қонун бор: ҳаммадан илгари маъно, ундан сўнг шу маънони, фикрни ифода қилиш учун сўз кўриш, шунчаки сўз эмас, санъаткорона, яъни шундоқ сўзки, айтмоқчи бўлган фикрингизнинг ифодаси учунгина махсус яратилган бўлиб, ясама бўлмасин”, дейди ёзувчи мақолаларининг бирида.
Абдулла Қодирий буюк романчилик мактабига асос солган, миллат равнақи, маънавияти, маърифати ва озодлиги йўлида ижод қилган забардаст ёзувчи ва маънавиятимиз дарғаси сифатида доимо қадрлидир.
Зебинисо ҲАЙДАРОВА,
Чилонзор туманидаги
195-умумтаълим мактаби ўқитувчиси